Монгол Улсын хувьд нэгдүгээрт, түүхий эдийн өндөр хамааралтай; хоёрдугаарт, үл олборлох түүхий эдийн экспорт нь бусад улсуудаас нэлээд өндөр; гуравдугаарт, металлын түүхий эд болон үл олборлох түүхий эдийн экспорт дунджаас их.

Экспортыг нэмэгдүүлэх, салаалуулах (diversification) бодлогын хувьд өнгөрсөн үеийн түгээмэл алдаа нь зорилтот бус, асуудлуудаа нэг бүрчлэн хаяглаагүй, хувийн хэвшлийн экспортлогч болон экспортын потенциал бүхий компаниудын оролцоог хангаагүй, бүтээгдэхүүн болон бүтээгдэхүүний бүлгүүдийн экспортлогдох чадвар бодлогын судалгаагүй. Өөрөөр товчилбол түүхий эдээ боловсруулж нэмүү өртөг шингээх, үйлдвэрлэл эрхлэх замаар ажлын байр нэмэгдүүлэх бодлого дутагддаг.